Jesienny waniuszek

W ubiegłym roku z jesiennych skarbów robiłyśmy np różne cudaczki. Tyle, że zrezygnowałyśmy wtedy z tradycyjnego, uciążliwego wbijania zapałek zastępując je klejem na gorąco. Ta opcja o wiele bardziej przypadła Dusi do gustu więc z zapałem kleiła i tworzyła. Zresztą dla przypomnienia sami zobaczcie co wtedy powstało :)

Tej jesieni nie wykluczone, że takie stworeczki również u nas zagoszczą ale póki co nasze skarby wykorzystujemy do czegoś innego. 

Było ostatnio drzewko z jeżykiem a teraz...Mała ozdoba na ścianę :)

Przed Wielkanocą Dusia otrzymała od babci wianek z papierowej wikliny (teściowa ma, tzn była teściowa ale nie ma co wnikać w szczegóły, od jakiegoś czasu lubi sobie coś tam potworzyć i muszę przyznać, że wychodzi jej to całkiem nieźle). Wtedy jednak nie zdążyłyśmy go wykorzystać i tak sobie leżał i leżał aż się doczekał - doskonały przykład, że cierpliwość popłaca :P.

W związku, że bazę pod naszą ozdobę miałyśmy gotową to tak naprawdę niewiele pracy nam zostało. 

Ja dodałam troszkę jesiennego rudego akcentu...

... a reszta należała już głównie do Dusi. Moja pomoc była niewielka i w sumie nie nazwałabym tego pomocą tylko bardziej asekuracją, ponieważ o ile poprzednio miałyśmy taki malutki pistolecik który jakoś super extra się nie nagrzewał to teraz operujemy nieco mocniejszy sprzęt i przy odrobinie nieuwagi można się delikatnie oparzyć. 

Najpierw warstwa listków...

... a potem mix innych jesiennych darów.

A po jakiś hmmm... 20 minutach... cudnej urody ozdoba na ścianę była gotowa :D