Księżycowy piasek

W ubiegłym roku szkolnym Dusia poinformowała mnie, że mają w klasie małą piaskownicę. Jakoś nie mogłam Jej uwierzyć ale ona zachwycała się, że fajny, super klei się, jest delikatny itd.. Szybko odkryłam, że zapewne miała styczność z piaskiem kinetycznym a przy okazji spojrzałam na cenę tej wspaniałości i niestety okazała się ona ciut za wysoka jak na mą kieszeń. Za to jakiś czas temu buszując po necie dokopałam się do informacji, że takowy piasek można sobie zrobić samemu w domu. Idąc dalej poznałam też coś takiego jak piasek księżycowy i stwierdziłam, że Dusi napewno by się spodobało. Troszkę to trwało, co i rusz widziałam wpisy na innych blogach z zachwytami nad taką masą aż w końcu dwa tygodnie temu gdy na dworze była paskudna pogoda i nie było szans na wyjście na podwórko gdzie mamy prawdziwą piaskownicę stwierdziłam, że to dobry moment aby uskutecznić ową zabawę.

Do przygotowania piasku księżycowego potrzeba niewiele: mąka ziemniaczana, olej i np. barwniki spożywcze. Nie podam Wam konkretnych proporcji ponieważ wszystko dawkowałyśmy na oko. Mieszałyśmy, ugniatałyśmy aż uznałyśmy, że jest już ok. Masę zrobiłyśmy ogólnie z kilograma mąki.

Jak się można bawić czymś takim? W sumie to podobnie jak normalnym piaskiem: robić babki, budować wieżyczki i wszystko inne co przyjdzie dziecku do głowy. Przygotowałyśmy sobie trochę sprzętu typu tace, kubeczki itp i działałyśmy.

Dusia oczywiście przepadła... Zresztą nie ma co się dziwić, bo chyba większość Dzieci lubi takie zabawy. Piasek księżycowy różni się jednak trochę od takiego normalnego bowiem jest bardziej delikatny i aksamitny w dotyku i nie brudzi tak łapek. 

O walorach sensorycznych chyba nie muszę wspominać?

Pociecha ma oczywiście nie odpuściła i musiała też sprawdzić stópkami konsystencję. ;)

Księżycowy piasek ma też jeszcze jedną wielką zaletę. W przeciwieństwie np do sztucznego śniegu robionego z pianki do golenia i sody, po skończonej zabawie można go poprostu zsypać, schować i sięgnąć po niego ponownie za jakiś czas. 

Dziś, po 2 tygodniach znowu się nim bawiłyśmy. Dorobiłyśmy jednak go troszkę z kolejnego kilograma mąki i tym razem powstały inne kolory: zielony i żółty. 

W związku, że mamy już małe doświadczenie z piaskiem księżycowym śmiało mogę stwierdzić, że lepiej wybierać ciemniejsze kolory barwników i jeśli chce się otrzymać intensywne barwy to trzeba ich więcej niż my akurat miałyśmy. Postanowiłyśmy też dodać dziś ciut więcej oleju dzięki czemu piasek jeszcze lepiej lepił się.

A żeby bardziej wczuć się w klimat podwórkowej piaskownicy przytargałam nawet foremki i łopatkę. ;)

Zabawa piaskiem księżycowych ma chyba tylko jedną wadę... Bałagan jaki podczas niej powstaje. Jak widzicie u nas jak zawsze została rozłożona folia (czyt. rozcięte duże worki na śmieci) ale to oczywiście nie chroni całego terenu. Napewno nie jest to mój ulubiony rodzaj spędzaniu czasu jednak od czasu do czasu można poszaleć. Tym bardziej jak Dziecko świetnie w trakcie bawi się i ma zajęcie nawet na dwie godziny. 

I nawet fakt, że ja potem mam półgodzinne sprzątnie: odkurzanie, mycie itd. nie zraża mnie zbytnio i śmiało polecam zabawę piaskiem księżycowym. Zwłaszcza w okresie w którym ciężko wyjść na dwór.