Dusia powiedziała...

D - Co to jest talent?
JA - To jak ktoś coś potrafi bardzo dobrze robić.
D - A jaki ja mam talent?
Ja - Potrafisz np. ślicznie rysować albo ładnie zapamiętywać i recytować wierszyki.
D -A  Ty jaki masz talent?
JA -Hmmmm... nie wiem...
D -A ja już wiem
Ja - Tak? Jaki?
D - Ty masz talent do zmywania naczyń
(Miło wiedzieć, że jednak do czegoś talent się posiada ;) )


Dusia siedzi na kibelku i słyszę, że liczy sobie... Doszła do 39... nastała cisza... i... liczy dalej... "czternaście, czternaście jeden, czternaście dwa... czternaście trzy"
(Ewidentnie coś jej w głowie świtało z tą 4 ale nie to co trzeba)


D - Ale mi pyszny serek kupiłaś... aż Cię muszę mocno uściskać...
(po serii mocnych przytulasów)
JA - Chyba muszę Ci częściej go kupować...
D - Dlaczego?
JA - Bo będziesz mnie częściej tak przytulać.
D - No możesz... ale bez serka też tak mogę... :D


Dusia zabrała się za układanie w naszej szufladzie w której trzymane są różne przydasie typu: długopisy, nitki, chusteczki itd. i słyszę jak sobie mruczy:
- Jak tak można... Bałaganiarze... ach... nic nie sprzątają... ;)


D - A wiesz, że jestem silna i mogę podnieść ten samochód na barana?
Ja - Tak? To pokaż.
D - Hmmm... ale to może później, bo wiesz... teraz ma tą kurtkę ładna a ten samochód tu taki brudny, no i ta kurtka mi się ubrudzi...



Bawimy się na podłodze lalkami w domek, po jakimś czasie usiadłam w miejscu w którym wcześniej siedziała Dusia i usłyszałam:
-Hej... chyba coś Ci się pomyliło, przecież to moje miejsce... wio na swoje...
Rozbawiło mnie to strasznie no i się nie przesunęłam...
-No szybko szybko, wio, raz raz...


Ja - Jakiego chcesz przytulaka dzisiaj do spania?
D - Hmmm... takiego takiego... co ma szarą bluzę... i brązowe oczy i granatowe spodnie... i się teraz uśmiechnął...
(Domyślacie się zapewne, żę to opis mojej osoby ;) )