Na spacerze...

Jak już kilkukrotnie wspominałam mamy to szczęście, że mieszkamy na wsi... Nie jest ona jakaś duża i nie leży na odludziu wręcz przeciwnie - pomału zamienia się bardziej w przedmieście (co mnie nie cieszy). Może nie ma też jakiś super ekstra krajobrazów ale to jest moje miejsce... :D

Przez naszą wioskę przebiegają dwie drogi na krzyż... Często je przemierzamy: pieszo, z hulajnogą, na rowerach... Jednak od czasu do czasu lubimy sobie gdzieś skręcić... np. w jakąś polną ścieżynkę... A po co? Ano np żeby poprostu połazić, albo urządzić bieg slalomem między kretowiskami czy tak jak ostatnio bawiłyśmy się w chowanego na łące z kopkami siana ;). Zabawa to jednak nie wszystko... Zdarza się nam też zamienić w detektywów poszukujących ciekawych rzeczy... No bo przecież w przyrodzie jest tyle interesujących zjawisk i stworzonek.

I dziś właśnie pochwalę się tym co ostatnio w trakcie dwóch małych spacerków napotkałyśmy na swej drodze :)

Ledwo wyszłyśmy na ulicę a już naszym oczom ukazał się żuczek. 

Idąc dalej postanowiłyśmy skręcić tutaj:

I to był dobry pomysł, ponieważ udało się spotkać to i owo. :)

Najpierw natrafiłyśmy na dwie złączone ćmy. Tak naprawdę to Dusia zauważyła je bo ja w pierwszym momencie myślałam, że to jakiś suchy liść :P

O ile żuczek średnio zainteresował me Dziecko to w przypadku tych owadów było inaczej. Niestety średnio się na nich znam, więc po powrocie do domu korzystając z internetu postanowiłyśmy odszukać ich nazwę. Przeglądałyśmy różne zdjęcia i wydaje się nam, że to nastrosz topolowiec. Jednak jeśli się mylimy to proszę nas poprawić :)

Wracając jednak do spaceru to miałyśmy okazję przywitać się też z żabką :)

I przyjrzeć z bliska hubie drzewnej.

Dusia już nie raz ją gdzieś widziała i kojarzyła nazwę ale dopiero teraz zainteresowała się co to właściwie jest. 

"Huba – popularna nazwa owocników grzybów nadrzewnych. Są wśród nich zarówno saprotrofy występujące na martwym drewnie, jak i pasożyty występujące na żywych drzewach"

Oczywiście zaraz po tym padło też pytanie co to są te pasożyty więc pokrótce wytłumaczyłam Jej, że to taki "związek" w którym jedno korzysta (czerpie siłę), w tym przypadku huba, z tego drugiego jednocześnie osłabiając je - czyli drzewo. ;)

I jeśli chodzi o ten spacer to by było na tyle ale... następnego dnia też udało się nam coś wypatrzyć ;)

Włochata gąsienica... bleee... generalnie to nie cierpię robactwa itd i ich widok przyprawia mnie o dreszcze ale Dusia dokładnie się Jej przyglądała... doskonale bowiem wie, że z tego czegoś włochatego wyrośnie za jakiś czas motyl (motyle za to uwielbiam ;) ). Córci marzy się, żebyśmy kiedyś natrafiły na jakiś kokon i mogły obserwować co będzie się z nim działo.

 Póki co spotykamy tylko "wyklute' już motyle np taką chyba najbardziej znaną rusałkę pawik :)

"Długość ciała 35 mm, rozpiętość skrzydeł 50–55 mm. Ma skrzydła ubarwione w intensywnie brązowo-czerwonym kolorze. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku, po której łatwo odróżnić go od innych gatunków motyli są duże, wielokolorowe (niebiesko-czarne) plamki („pawie oczka”) na końcach przednich i tylnych skrzydeł. Plamki te to mechanizm obronny; imitując oczy mają zasugerować ewentualnemu napastnikowi, że czai się tutaj groźny drapieżnik"

A na koniec: układ korzenny brzóz ;)

Zachęcam Was do organizowania wraz z Dziećmi takich detektywistycznych spacerków. Naprawdę można się przy tym fajnie bawić a przy okazji coś ciekawe zobaczyć, dowiedzieć, nauczyć ;)

PS. Wpis powstał w ramach udziału w Projekcie Mały Przyrodnik :)